Ik kan er geen genoeg van krijgen

Wat was het ontzettend leuk op de Perhentians. Lees: Blauwe heldere zee, prachtige duik en snorkellocaties, fantastische mensen, een wit strand en niet te vergeten gezellige strandfeestjes… kortom een paradijs! Ik heb daar een duikcursus gevolgd met een gezellige Belg. Het duiken heeft zo ontzettend magisch. Het lijkt net of het geen werkelijkheid is dat jij zo diep onderwater bent. Tijdens de cursus moesten we handelingen doen zoals onderwater je duikbril af doen en weer opnieuw opdoen en het water er uit laten ontsnappen. Het is echt een leuke ervaring. Na de duikcursus hebben we met een grote groep een fun dive gedaan. Het snorkelen was ook ontzettend tof! We hebben schildpadden, haaien en heel veel clownvissen kunnen spoten.
Eigenlijk wilde ik er maar 4 dagen blijven uiteindelijk ben ik 10 dagen gebleven. Samen met een leuke groep mensen die ik daar heb ontmoet, konden we geen gedag zeggen tegen het prachtige eiland. Elke dag met het ontbijt (nog lichtelijk brakjes van teveel monkey juice van de avond ervoor) besloten we toch nog maar een dag te blijven. Uiteindelijk was er geen andere optie dan het eiland te verlaten omdat ik al een vlucht had geboekt naar Kuching. We hebben met z’n allen het eiland verlaten en een avond doorgebracht in Kota Bharu. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet veel van de stad gezien heb. Ik weet alleen dat het vrij lastig was om een kroeg te vinden omdat er erg veel moslims wonen. Samen met een meisje uit Zwitserland en een jongen uit Argentinië zijn we samen gevlogen naar Kuching om samen voor 2 weken te reizen.
Inmiddels ben ik nu een week in Borneo. Het is hier een stuk minder toeristisch en dat doet mij goed. We hebben hier ook al fantastische dingen meegemaakt. Zo hebben we in een Chinese bar geweest om Karaoke te zingen met gekke oude Chinese vrouwen die ons maar bier bleven voeren. Zodat wij aan het einde van de avond een Chinees nummer(of dachten we) in de microfoon te blèren. De vrouwen konden bijna tot geen engels dus de hele avond bleven ze een zin herhalen wat ook de sfeer typeerde: If you are happy, I’m happy. Een vrouw was ontzettend dronken en ze bleef maar Chears schreeuwen in de microfoon waarop wij ons glas weer braaf leeg dronken. We eten vaak op avond markten. Dit is typisch Maleis (huh Maleis in Nederlands?) en men verkoop vooral veel vlees, rijst en noedels met soja saus. De mensen zijn ontzettend aardig in Borneo. Ze zijn gastvrij en heten je echt welkom. Ze maken foto’s van je en willen met je op de foto. Zoals de Argentijnse vriend Ignacio zegt: I feel like famous. Afgelopen zaterdag hebben we ook een feestje gevierd. Zodra we de kroeg binnen kwamen werd ons bier aangeboden. We hebben de hele avond gedanst en gedronken. Ik vond het grappig want de manier van dansen herkende ik veel van India. Er wordt gedanst in een cirkel en omstebeurten dans je in het midden. Of je gek, leuk danst maakt eigenlijk niet uit. Iedereen klapt en doet enthousiast. Ook verkopen ze alleen bier in de kroeg. Om alle biertjes en uitgaansgelegenheden te ontsnappen zijn we naar een national park gegaan. Ik was zwaar verbijsterd om 3 km vanaf het national park een olie platform te zien. Het is ongelofelijk hoe in de avond de grote vlammen de hemel rood doen kleuren. We hebben een wandeltocht van 14 km gelopen. De paden waren bedekt met bladeren. Je kon de zee horen en er waren traptreden van de wortels van bomen. Echt een jungle. We hebben een krokodil, een giftige slag (brr) en heel veel vogels, vlinders kunnen zien.
Onderweg zijn we een paar dagen verbleven in Miri. Een stad dat zich ontwikkeld heeft doordat hier veel olie gevonden is. En jawel de eerste olie dat hier gevonden is in 1910 is ontdekt door Nederlanders. Tijdens het uitgaan (ja ik heb de smaak te pakken) hebben we een leuke groep locals ontmoet. Na het stappen zijn we naar een ‘zwarte markt’ geweest om wat biertjes in te slaan en ze lekker op strand opgedronken. Inmiddels is het meisje uit Zwitserland vertrokken naar Bali. Vanuit Miri zijn we de grens overgestoken naar Brunei. Een zwaar moslim gemeenschap en na 9 uur in de avond sluiten alle winkels en zijn de straten leeg. Alcohol is verboden in het land en roken is op de meeste plekken (zelfs op straat). Ik voelde mij wel erg veilig in de stad. Het was rustig en stil. Vandaag zijn Ignacio en ik in Kota Kinabalu, Maleisië gegaan met de boot. Een erg leuke reis. Onderweg hebben we een stop gemaakt op een eiland. Het was een duty free eiland. Dus ik heb even flink sigaretten ingeslagen (ja ze kunnen nog goedkoper dan 2,50 per pakje :p). Het is grappig dat in elke periode van mijn reis iets anders centraal staat. Zo had ik in Nepal totaal geen behoefte om te feesten en kan ik er nu niet genoeg van krijgen!
In elk geval ik heb het nog steeds naar mijn zin :)