Pune

Opzoek naar balans
De eerste 2 weken in Pune zit erop. Het is tot nu toe een fantastische ervaring. Het holistic health center is gelegen op een heuvel. Het is hier erg rustig en vredig. Wanneer je de berg af gaat is het een drukte.. Overal zijn smalle straatjes en kleine winkeltjes. Er is hier naast rijkdom veel armoede.Overal aan de kant langs de weg verkopen mensen groenten, fruit en potten. Pune is een leuke stad met sfeer. Een ding is zeker Pune leeft.
In het holistic health center leef ik met 7 nonnen. Ik heb zoveel respect voor deze vrouwen. Elke non heeft haar eigen werk. Op de beneden verdieping van het holistic center is een acupunctuurkliniek. Hier werken de meeste nonnen. Ook werk er een non in de sloppenwijken van Pune om mensen te helpen die HIV positief zijn. Samen met haar ben ik naar de sloppenwijken geweest. Een bijzondere ervaring. En vooral veel vrouwen ontmoet met een moeilijk leven. Zo was er een vrouw die uitgehuwelijkt was op haar 13de en op haar 15de al 2 zoons had. Op haar 16de blijkt haar man HIV+ te zijn en dus ook zij en haar kinderen. Sinds haar man weet dat hij HIV+ is slaat hij haar en de kinderen. Heftige en een ontzettend moeilijk leven. Ondanks alles werden wij zo warm ontvangen. De meeste mensen hebben niks maar delen toch alles met je. Ze bieden je thee aan en zelfgemaakte ‘snacks’. Een bijzondere ervaring.
In het holistic health centre zijn de meeste van deze nonnen zijn al wat ouder maar nog steeds vol energiek. Zo is mijn lerares 70 + maar gaat nog vol enthousiasme in yoga houdingen staan. Om holistisch te leven moet er voldaan worden aan een aantal dimensies namelijk zelfverantwoordelijkheid, gezonde voeding, lichamelijk bewustwording, de juiste manier omgaan met stress en omgaan met je omgeving. Elke dag sta ik op om 5 uur om de dag te beginnen met yoga en meditatie. Na het ontbijt met alle nonnen is het tijd om te helpen in de keuken. Dit is voornamelijk groenten schoonmaken. Ik denk dat ik inmiddels kennis heb gemaakt met de meeste indiaanse groentes die ik nog nooit gezien had. De lessen beginnen om 9 uur. Ik heb vorige week een cursus Jinshindo gedaan. Een vorm van acupressuur. Een leuke en leerzame cursus. Ik heb veel geleerd over de kijk op het level. Ik was constant maar aan het ontkennen dat er een bepaalde god is. Maar er moet iets zijn.Doormiddel van meditatie, yoga en JinShindo heb ik energie voelen stromen in mijn lichaam. Een fantastische ervaring. Mijn lichaam is door de leefwijze die ik heb niet in balans.
Ik wil en probeer erg gezond te leven maar ik heb toch te weinig discipline. Maar wie weet komt het nog! Op dit moment ben ik bezig om elke gedachte positief te laten zijn. Alle negatieve gedachten worden omgezet in positieve gedachten. Ik kom er nu ook pas achter hoe vaak je eigenlijk een negatieve gedachte hebt. Elke dag dank ik voor de dingen in mijn leven. Het klinkt misschien raar, maar het voelt erg goed om te doen. Al ben ik er nog niet helemaal over uit, wie ik dank.
Volgende week ga ik een cursus volgen die erg intensief is. Ik ga namelijk 6 dagen niet praten en doormiddel van oefeningen een verhaal schrijven over mijn eigen leven. Ik ben erg benieuwd hoe dit niet spreken mij gaat bevallen en wat ik er mee zal bereiken. Ik kijk er naar uit om tot nieuwe inzichten te komen maar ergens vind ik het ook eng..
Gister heb ik in de stad een presentatie bijgewoond over de wereld en hoe wij als mensen de wereld verpesten en vervuilen. Ik werd echt intensief verdrietig met het zien van de beelden en het idee dat wij mensen zo iets moois als de wereld zo verpesten. Ik voel mij schuldig en tegelijkertijd machteloos. Waarom is geld en macht zo belangrijk? Waar gaat de wereld naar toe? En wie heeft bedacht dat de wereld met al zijn bronnen van ons is? En waarom werken we niet samen? We zijn zo ontzettend bij met technologie omdat het bijvoorbeeld genezing kan betekenen met ziekte. Maar daarmee lopen we alleen maar achter de feiten aan… Het begint bij liefde, delen en gezond leven, maar in plaats daarvan lopen we door met zinloos geweld, vinden we het allemaal heel erg wat er gebeurt in Japan maar is het niet ons probleem en eten we bij de MC. Misschien zit ik in een identiteitscrisis :D Maar ik snap het allemaal niet meer hoor;) Ik denk dat wij als mensen terug moeten gaan naar de basis…Maar aangezien ik positief moet leren denken komt het allemaal goed en vinden wij mensen elkaar wel weer terug.

Ik ga er zelf op uit om dingen te zien van Pune. Zo ben ik naar de markt geweest een leuke ervaring, naar de winkelstraat en naar een tempel met Hindoeïstisch nieuwjaar. Twee weken geleden is India kampioen geworden met cricket. Tussen de dronken mannen heb ik samen met een non in opleiding de wedstrijd op straat gezien. Veel gejuich, vuurwerk en trommels. Toen ze uiteindelijk gewonnen hadden kon het geluk niet op! Het leek net oud en nieuw :D
Ik vermaak mij dus erg goed in Pune en kijk uit naar morgen wat de stilte mij gaat brengen. Ik hoop nieuwe inzichten.

Liefs,
Anne